2006

Altijd, wanneer je denkt: het gaat niet meer,
Altijd, wanneer je denkt: nu gaat alles mis,
Dan komt toch ergens vandaan
Wel weer een lichtpuntje tevoorschijn

(deze tekst stond op de Kerst/Nieuwjaarskaart die we verstuurd hebben)

vierde kwartaal

oktober:
De maand oktober was met een gemiddelde temperatuur van ruim 21° C veel te warm voor de tijd van het jaar, en er was ook weer te weinig neerslag.  We hebben een paar keer forse storm gehad, en daarbij is één van de appelboompjes helaas omgegaan. De eerste keer hebben we hem nog weer overeind gezet en "gespalkt", maar bij een volgende storm ging hij weer om, en nu naar de andere kant, dus daar viel niets meer aan te redden. Jammer, want het begon net wat te worden en het boompje had ook een mooie vorm. Overigens hebben we van een aantal appelboompjes wel wat opbrengst gehad, en ook van twee van de perenbomen hebben we een redelijk aantal peren gehad. Het begint dus te komen met het fruit.

Op 7 oktober vertrok de 2e pup, Boaike, met zijn nieuwe baasjes. Zijn baasjes hadden al een Drent, Floor van de Soestwetering, van 2 jaar, en gelukkig kunnen die twee het heel goed met elkaar vinden.

Half oktober had Saga bloed uit de vulva, wat betekende dat ze eindelijk 2 dagen ervoor tochtig was geweest. De eerste kaar na het kalveren eind mei! Eindelijk! We waren al bang dat ze niet meer tochtig zou worden.

Ook half oktober heeft één van de jonge geitjes, Belleke, een poot gebroken. Ze sprong over een hekje heen maar bleef haken. We stonden er naast en hoorden het breken. Het zat wel recht, dus we hebben het gespalkt en we hebben haar binnen gezet.
 

november:
Begin november ging de nachttemperatuur fors naar beneden, dus hielden we de koeien 's nachts op stal. Overdag konden de koeien en geiten gelukkig nog wel naar buiten, tot de dagtemperatuur naar beneden ging en het door de neerslag onaangenaam werd, vanaf 21 november hadden we ze helemaal op stal, alleen de jonge geitjes zijn nog tot in december overdag buiten gebleven. Gezien de steeds geringer wordende melkhoeveelheid hebben we de geiten half november drooggezet.

Op 5 november was het (moeilijke) afscheid van Bieuwe. Hij werd door z'n nieuwe baasjes uit Maarn opgehaald. Niet alleen wij misten hem erg, maar ook de honden en vooral Bieke misten hun kameraadje; hij hoorde echt in de roedel thuis. We hebben er alle vertrouwen in dat hij het naar z'n zin zal hebben in Maarn.
's Avonds zagen we slijm  bij Saga (een klein beetje maar, maar Saga heeft nooit veel slijm bij tochtigheid), ze was dus tochtig. Toen we ook de volgende ochtend vroeg nog slijm zagen hebben we de inseminateur gebeld, die die ochtend ook kwam om haar te insemineren. Maar 2 dagen na de inseminatie werd ze ineens meerdere malen door Martine besprongen en bleef ze ook staan, dus toen hebben we de inseminateur nog maar een keer laten komen. En nu maar hopen dat één van beide keren raak is geweest!
 
Op 11 november rond een uur of zes 's morgens is het kalfje bij Martine geboren, het is een stiertje en we hebben hem Bruno genoemd.

december:
Begin van de maand waren de nacht- en dagtemperaturen nog redelijk en was er nog wat neerslag, maar half december ging het 's nachts vriezen, en ook overdag bleef het in de schaduw om het vriespunt. Er waren bij ons wel vele zonnige dagen, maar rondom ons hing nevel en ook vele plaatsen, zoals Mesvres, Uchon en La Chapelle zaten hele dagen in de nevel. We hebben de zes kleine geitjes, Belleke, Bibi, Britta, Briska, Babette en Belinda, dan ook vanaf half december op stal gezet, zij staan in het kleine stalletje samen met de jonge bok en Afke, Ara en Amber. Alle andere geiten (15) staan in de grote stal. Inmiddels lijkt het pootje van Belleke geheeld te zijn, ze staat er weer op en loopt er ook wel op, alhoewel ze ook nog wel eens hinkelt. Een deel van het spalkverband is er al afgegaan, de rest moeten we van de week maar proberen te verwijderen, en dan kijken hoe ze ermee omgaat.

Helaas werd Saga ziek, de 14e at ze ineens geen hooi meer, en ook de brok ging er maar met moeite in. Ze stond krom en was duidelijk niet lekker. Toen dat de 15e ook nog was hebben we de veearts laten komen. Ze bleek ondertemperatuur te hebben, en inmiddels stond ze ook heftig te trillen. Na van alles onderzocht te hebben dacht hij aan calciumtekort. Ze kreeg een infuus met calcium en vervolgens een infuus met een glucosevloeistof om energie te geven. Gelukkig knapte ze daarna op, maar we geven nu wel een voedingssupplement met o.a. calcium. We hebben dit jaar hooi uit Marmagne en Mesvres, en daar zal te weinig calcium in zitten (de grond is hier erg kalkarm). Haar melkgift was fors achteruit gegaan, en dat was eind december helaas nog steeds niet terug op het oude peil. We hopen maar dat het nog goed komt.

27 december zijn we met Themke, Utske en Udo naar de dierenarts in Nevers geweest voor de ogentest op PRA. Deze is (jaarlijks) nodig om met de honden te kunnen fokken volgens de normen van de rasvereniging. Alle drie waren goed: PRA en Cataract-vrij. Daarmee kan Udo als dekreu worden ingezet en mag er met Themke en Utske gefokt worden. We willen Themke de eerstvolgende loopsheid laten dekken. We hadden al goedkeuring voor Themke voor een dekking door Siep Muffty van Selihof, deze loopt half januari af, dus inmiddels is verlenging aangevraagd bij de fokcommissie van de rasvereniging "De Drentsche Patrijshond".

naar eerste kwartaal 2007

naar begin pagina

derde kwartaal

juli:
Het eerste half jaar is er aardig wat regen gevallen, en we hadden hoop dat dat ook het tweede half jaar zo zou zijn, zodat het grondwaterpeil weer op een behoorlijk niveau zou komen. Maar helaas, de maand juli was heet, erg droog en winderig, waardoor er heel veel verdamping was. De weiden waren dan ook al snel helemaal verdroogd, bruin, een triest gezicht. Gevolg, weinig eten voor met name de geiten. In de benedenwei was nog wel wat gras, dus daar konden de koeien gelukkig nog grazen. Doordat er zo weinig gras was ging de melkproductie van de geiten hard achteruit, met name 's avonds. We zijn toen maar over gegaan op één keer melken per dag, alleen 's morgens. Dat scheelde 's avonds toch weer behoorlijk wat tijd. We hadden veel kampeerders, en ook de gîte was steeds bezet. De pups groeiden voorspoedig en aan het eind van de maand konden we ze met een gerust hart verhuizen naar de studio, waar ze de ruimte hebben om te ravotten. De 24e gingen ze voor het eerst eventjes naar buiten, vanwege de hitte pas eind van de dag en maar kort. Door de konijnenplaag hebben we geen groente uit de moestuin gehad.

augustus:
Net als in de rest van Europa was augustus een koude, natte maand. Niet zo leuk voor de kampeerders, maar niets aan te doen. Als het maar even kon lieten we de pups buiten spelen. De kinderen van onze kampeer- en gîtegasten (maar ook vele volwassenen) vonden het geweldig, en voor de socialisatie van de pups was al die belangstelling natuurlijk ook erg goed. Op 23 augustus zijn de pups gevaccineerd en gechipt en op de 25e was het afscheid van de eerste pup, Badou.

Door de kou en nattigheid is de pruimenoogst geheel mislukt, de pruimen barstten voordat ze rijp waren en verrotten daarna. We hadden toch wat wintergroente gezet, rondom afgezet met draden gedrenkt in een voor konijnen stinkende vloeistof. Dit zou de konijnen tegen moeten houden maar helaas, kennelijk was de groente zo aanlokkelijk en het aanbod verder zo gering, dat alles opgegeten is. Zelfs de prei werd aangegeten, een groente die konijnen normaliter niet eten. Dus geen boerenkool, geen kolen, spruitjes of prei uit eigen tuin. Heel vervelend.

Op 19 augustus zijn we begonnen om Martine maar één keer per dag te melken, met de bedoeling haar begin september te kunnen droogzetten. Ze bleef echter zoveel melk geven, dat we haar pas 17 september droog konden zetten.

september:
Het grootste deel van september was het warm (temperaturen rond de 30° C) en droog. Alleen 15 september was ineens een koude (slechts 15° C!) en natte (54 mm!) dag. Pas eind van de maand gingen de temperaturen wat naar beneden en kregen we wat neerslag.

Op 3 september is Ruud met Utske, Udo en de baas van Udo naar een expositie in Nevers geweest. Udo is geconfirmeerd, en daarnaast kregen beiden de kwalificaties 1e uitmuntend, CAC en CACIB, Udo werd BOB.
 

naar vierde kwartaal

naar begin pagina

tweede kwartaal

april:
Op 3 april is Ruud in Boisset-St. Priest (42) naar een koe gaan kijken ter vervanging van Philina. Vanwege de pensioengerechtigde leeftijd van de eigenaar werden een aantal koeien te koop aangeboden, dus Ruud had keuze uit een vijftigtal koeien. We hadden besloten geen jonge koe maar een koe in de leeftijd van Philina of Saga te kopen met een te verwachten werpdatum in het najaar. De keus viel op Razzia, wij noemen haar Martine. Op 25 april werd ze door een transporteur bij ons gebracht, die meteen Philina meenam. Met een flinke brok in de keel namen we afscheid van haar. Maar gelukkig is Martine ook een erg lieve en makkelijke koe, en geeft ze een forse hoeveelheid melk.

Door de lage temperaturen (waardoor geen grasgroei) en de regelmatige regenachtige dagen konden de koeien en geiten pas 27 april voor het eerst weer naar buiten, na een binnenverblijf van ruim 5 maanden! Wat waren ze blij! En wij natuurlijk ook, want 5 maanden de dieren op stal geeft ontzettend veel werk en kost natuurlijk ook veel hooi en stro!

11 april werd Tjitske onverwacht loops, en de progesterontest op 20 april wees uit, dat ze de 21e gedekt zou moeten worden. Dus Ruud reisde direkt af naar Nederland en de 21e op naar de reu, Buddy Beike van Selihof. Maar er was weinig belangstelling voor elkaar en ook de 22e niet. Een nieuwe progesterontest wees uit, dat het nog niet zo ver was. Mogelijk door de reis was de cyclus vertraagd. Toen ook de 24e de test nog niet voldoende uitsluitsel bood stelden Jasper en Ineke de Vos voor Tjitske bij hun achter te laten voor een dekking later die week. Dat bood Ruud de mogelijkheid naar huis terug te gaan, want voor Trudie was het werk om alleen te doen wel heel erg veel. Na uiteindelijk 2 gelukte dekkingen (zo te zien tenminste) is Ruud 2 mei naar Nederland gegaan om 3 mei met Tjitske weer terug te keren. Nu maar hopen, dat de dekking inderdaad gelukt is.

mei:
De maand mei werd gekenmerkt door behoorlijk wat regen en lage temperaturen. Het gras wat de dieren afgraasden groeide vanwege de kou niet bij. Vanwege een ware konijnenplaag rondom ons huis, in de voortuin, de moestuin, het akkertje, werkelijk overal, wil de groentekweek niet erg lukken. Alles wat boven de grond komt wordt afgegeten of uitgegraven. Het is werkelijk een ramp! Wat dat moet worden dit jaar?

Op 26 mei om een uur of zeven 's morgens werd eindelijk het (stier)kalf van Saga geboren. Al ruim een week liep ze met een enorme oedeem-uier en verloor ze regelmatig slijm, maar gelukkig verliep de geboorte goed. Doordat Saga bleef liggen, wisten we niet of het kalf wel biest dronk, dus voor de zekerheid wat biest uitgemolken en met de fles gegeven. Hij dronk zeer gretig, dus had duidelijk nog niet bij Saga gedronken. We noemen het kalfje Burdy, de naam waarmee de 2-jarige Pleuni (te gast in de gîte) ons aansprak.
Eind van de middag bleek, dat Saga niet overeind kon komen. Aanvankelijk dachten we dat ze misschien moe was, want ze wilde wel eten en drinken. Maar toen ze op melktijd nog steeds niet overeind kon komen maakten we ons toch wel ernstig zorgen en hebben we de veearts laten komen. Die constateerde "fièvre de lait", melkziekte: eenaccuut calciumtekort in het bloed doordat de calcium naar de biest/melk gaat. Daardooa een infuus met calcium en glucose voor het aansterken, gecombineerd met een hartversterker, zou het na enkele uren beter moeten gaan. Maar de hele nacht en ook de volgende ochtend lukte het Saga niet om op te staan. Weer de veearts erbij, nogmaals een infuus met calcium en hartversterkende injectie en daarna een glucosekuur. Maar ondanks dat bleef ze de hele verder dag liggen. We begonnen de moed al op te geven toen ze ineens, vlak voor melktijd, overeind kwam. Eerst nog wel heel erg onstabiel, maar ze stond gelukkig weer! De volgende ochtend hebben we Burdy bij Saga weggehaald om hem aan de fles te wennen, en na een dag konden Saga en Martine gelukkig weer naar buiten. Het oedeem aan de uier hebben we nog wel een dag of 14 moeten behandelen voordat het verdwenen was. Burdy is 13 juni verkocht en opgehaald.

juni:
De eerste paar dagen van juni was het nog zo koud, dat we 's avonds de kachel aan moesten doen, maar vanaf 8 juni ging de temperatuur ineens omhoog en was het op 10 juni al boven de 30°. Dat was, zowel voor de dieren als voor ons, wel even wennen.

Dachten we na de verkoop van het kalf eindelijk in wat rustiger vaarwater terecht te komen, gaf de 14e Martine 's morgens ineens heel veel minder melk. 's Avonds at ze nauwelijks brok, stond ze er wat apatisch bij en gaf ze ook erg weinig melk. We dachten dat het misschien door de plotselinge hitte kwam, maar toen het de 16e 's morgens met het melken nog niet beter was hebben we de veearts erbij geroepen. Na onderzoek constateerde hij "corp étranger", d.w.z. een scherp metalen voorwerp in de netmaag. Doordat het verstrikt raakt in de slijmvliezen van de netmaag veroorzaakt het ontstekingen, die heel gemakkelijk het hartzakje kunnen aantasten, een gevaarlijke ontsteking. De veearts heeft een magneet ingebracht (die fixeert het metalen voorwerp zodat het geen verdere schade kan aanrichten en dan vanzelf ingekapseld wordt), gevolgd door een antibiotica-injectie en een injectie om het herkauwen weer op gang te brengen. Wij moesten vervolgens ook nog 2 dagen antibiotica geven en een vloeistof om het herkauwen te bevorderen en verzuring en vergisting in de lebmaag tegen te gaan.  Gelukkig ging het na een paar dagen weer goed met haar.

Inmiddels is in de loop van de maand juni wel gebleken dat Tjitske drachtig is, ze is dik geworden en ze houdt zich afzijdig als de andere honden spelen. Als alles goed blijft gaan moeten de pups eind van de maand geboren worden.

Op 17 juni is Ruud met Themke naar het Frans Kampioenschap in Le Bourget bij Parijs geweest. Daar werd ze eerste uitmuntend en kreeg ze CAC, CACIB en BOB toegekend door de keurmeester, de heer Jacques Goubie. Daarmee heeft ze alle benodigde kwalificaties binnen en is ze, net als moeder Tjitske, definitief Frans Kampioene geworden.

Op 26 juni heeft Tjitske geworpen, 4 pups werden levend geboren, 3 reutjes en een teefje.

Twee dagen na het werpen kwam er nog een dode, reeds gedeeltelijk ontbonden pup, met als gevolg dat Tjitske hoge koorts kreeg. Na een spannende nacht volgend op een reeks injecties door de dierenarts zakte de koorts gelukkig en knapte Tjitske langzaam weer op. Ondanks haar zeer hoge koorts bleef ze zorgzaam voor haar pups, ze was en is een geweldig moedertje.

naar derde kwartaal

naar begin pagina

eerste kwartaal

Helaas begon dit jaar met een enorme teleurstelling. We hadden zo gehoopt op pups van Tjitske, begin januari, maar ze bleek niet drachtig. Ook een grote teleurstelling voor al diegenen, die al een pup bij ons "besteld" hadden!
Vorige week bleek, dat een andere teef die ongeveer een week voor Tjitske gedekt was door dezelfde reu, ook niet drachtig was. Heel vervelend, want we wilden ook Themke door deze reu laten dekken bij haar eerstvolgende loopsheid (zal waarschijnlijk in mei zijn). We gaan nu in overleg met de eigenaar van de reu en met Jasper de Vos (fokker van Tjitske en onze steun en toeverlaat met betrekking tot onze Drenten) en de fokcommissie van de rasvereniging om te kijken wat er voor mogelijkheden zijn. We willen in elk geval Themke laten dekken, en mogelijk toch ook Tjitske nog. We hopen toch weer op een "lichtpuntje".

Ook een tegenvaller was, dat Philina weer tochtig was, dat betekent dat we weer opnieuw hebben moeten laten insemineren. Maar gezien de problemen met haar vruchtbaarheid hebben we nu wel het besluit genomen op zoek te gaan naar een andere koe. Het is jammer, want ze is erg lief en gemakkelijk in de omgang. Maar ja, als ze geen kalf kan krijgen stopt de melkproductie ook op een gegeven moment (ze geeft ook nog maar weinig, want haar laatste kalf is januari 2004 geboren, veel te lang geleden dus).

We beginnen het jaar 2006 met een veel te lage grondwaterstand, in 2005 is in de "Autunois" zelfs minder regen gevallen dan in het jaar van de hittegolven, 2003! Tot nu toe is er in januari ook nog niet veel gevallen, dus we zien met angst de komende periode tegemoet, vooral vanwege de groei van het gras in de weiden.

Op 9 januari is één van de twee varkens, Dikkertje, geslacht, 185 kg. Het was gelukkig steeds om het vriespunt, want met het verwerken van al dat vlees zijn we toch ongeveer een week bezig.
De varkens hadden de wei redelijk in tact gelaten, tot eind november er sneeuw lag, vanaf toen zijn ze ontzettend aan het graven gegaan. Een groot deel van de wei is nu omgewoeld, daar zijn we niet zo blij mee. De kippen wel, die vinden zo ontzettend veel te eten. Omdat het toch wel heel erg leuk was, die varkens zo los in de wei, denken we erover de nieuwe biggen van een neusring te voorzien om dat gewoel een beetje in te perken. Het is jammer, maar zoals het nu is kan het ook niet.

Dappertje, het overgebleven varken, heeft maar 1 dag lopen zoeken naar Dikkertje, daarna vermaakte hij zich wel met de kippen. Helaas moesten die met ingang van 13 januari worden opgehokt vanwege de voorzorgsmaatregelen in het kader van de vogelgriep, dus nu loopt hij helemaal alleen in de wei.

15 februari 2006

In de nacht van 11 op 12 februari begon het geitenwerpseizoen met de worp van Ute, een drieling. De geboorte ging niet zo goed, we moesten de 2e en 3e helpen, maar gelukkig zijn ze gezond en groeien ze al flink.

De 12e wierpen ook Valérie en Véronique, beiden met hulp en allebei 2 lammetjes en de 14e 's morgens Ulrike met 2 lammetjes, 's middags Thekla 1 lam en 's avonds Violaine, ook 2. Maar de 2e van Violaine is heel erg klein en zat in zo'n dik vlies, dat Violaine het niet weggelikt en dus het lammetje niet droog gelikt kreeg. Dus die hebben we maar mee naar binnen genomen en met doeken droog gewreven. We hebben wat biest gemolken bij Thekla, die had toch een veel te volle uier, en het lammetje met de fles gevoerd. Gelukkig drinkt hij wel, nu maar hopen dat hij aansterkt en het redt!

naar begin pagina